Οι Καραμανλήδες

Οι Καραμανλήδες

Όταν μιλάμε για το συγκεκριμένο θέμα η βασική μας ερώτηση πρέπει να είναι η εξής : Ένας πολιτισμός που υπόκειται από μια κυριαρχική εξουσία να αποτάσσεται σε μια άλλη γλώσσα που δεν έχει καμία σχέση με την μητρική γλώσσα του κατά πόσο ταυτίζεται μ’ αυτή τη γλώσσα; Σε ποιο επίπεδο; Επίσης είναι μια συνολική ή ατομική κίνηση; Δυστυχώς δεν υπάρχουν ολοκληρωτικές έρευνες στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αν υπάρχουν ή είναι τραβηγμένες και στολισμένες από εθνικιστικές αρχές και είναι μόνο σε μέγεθος αναφοράς ή βασίζονται σε μυθιστορήματα.

Οι Τούρκοι τους αποκαλούν Τούρκους διότι μιλάνε τουρκικά και έχουνε τα ίδια έθιμα με τους Τούρκους. Ενώ οι Έλληνες τους αποκαλούν Έλληνες που έχασαν τη γλώσσα τους υπό πίεση των Τούρκων.

Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου ο Νίκος Μαραντζής εξηγεί αυτή τη θεωρία για τους Τουρκόφωνους Πόντιους. Η συγκεκριμένη θεωρία δηλώνει ότι αυτά τα πλήθη έχασαν τη μητρική τους γλώσσα με 2 επιλογές. Ή θα διάλεγαν τη γλώσσα τους και θα γινόντουσαν Μουσουλμάνοι Ή θα διάλεγαν τη θρησκεία τους και θα μιλούσαν τουρκικά.

Το πρώτο ερώτημα που θα ήθελα να θέσω είναι το εξής. Γιατί αυτό το εφάρμοσαν μόνο στην Καππαδοκία και τον Πόντο; Και όχι σε πιο μεγάλες και αστικές πόλεις που ήταν πιο κοντά στα λιμάνια και θα μπορούσαν να επηρεαστούν πολύ πιο εύκολα από άλλες δυνάμεις. Παραδείγματος Χάριν η Κωνσταντινούπολη που ήταν πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας γιατί δεν επηρεάστηκε από αυτές τις κινήσεις;

Θα ήθελα να αναλύσω το αντικείμενό μου τους Καραμανλήδες :

Οι Καραμανλήδες γιατί γράφανε με ελληνικούς χαρακτήρες στα τουρκικά;

Το θέμα των Καραμανλήδων είναι ακόμα ένα περίεργο θέμα. Δε μπορούμε να μιλήσουμε με ακριβή στοιχεία! Ήταν Τούρκοι; Ή απλώς ήταν Τουρκόφωνοι Έλληνες; Και αφού ήταν Έλληνες γιατί είχαν ταυτιστεί τόσο με την τουρκική γλώσσα; Αυτοί που γράφανε με αρμένικους χαρακτήρες στα τουρκικά σε ποια ομάδα ανήκαν; Ήταν ένα κομμάτι των Καραμανλήδων; Ας υποθέσουμε ότι επηρεάστηκαν από τους Τούρκους. Τότε αυτός ο κανόνας γιατί δεν ίσχυε για τους Ρωμιούς της Κωνσταντινούπολης ή της Σμύρνης; Επίσης, ας υποθέσουμε ότι με το ζόρι ή να πούμε διαφορετικά, υπό πίεση τα μιλούσαν τα τουρκικά, τότε γιατί συνέχισαν να τα μιλάνε μεταξύ τους στην Ελλάδα; Αυτό το ίχνος δεν έπαψε να υπάρχει. Ας γυρίσουμε στην αρχή. Γιατί γράφανε με ελληνικούς ή αρμένικους χαρακτήρες; Προφανώς επηρεάστηκαν από το κύριο πληθυσμό της πίστης τους. Απορροφήθηκαν με κυριολεκτική έννοια. Και το αλφάβητο μπορεί να ήταν το προϊόν της ομογενοποίησης . Μη ξεχνάμε ότι Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ασκούσε μια θρησκευτική εξουσία πάνω σε όλους τους Ορθοδόξους λαούς. Και οι Καραμανλήδες την ελληνική γραφή μπορεί να υιοθέτησαν υπό αυτές τις συνθήκες. Γιατί στη καραμανλήδικη γραφή ναι μεν υπήρχαν ελληνικές λέξεις αλλά η γραμματική ήταν ξεκάθαρη τουρκική. Οι Καραμανλήδες είναι ένας πολύ ενδιαφέρον λαός και πρέπει να εξερευνηθούν λεπτομερώς.

Οι λεγόμενοι Τούρκοι μισθοφόροι του βυζαντινού στρατού, τι έγιναν αφότου μπήκαν οι Τούρκοι στην Μικρασία μετά τη νίκη του Ματζικέρτ; Μήπως ήταν μια περίπτωση των Ελληνογενέων Τουρκοκρητικών; Οι οποίοι είχαν αλλαξοπιστήσει επί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας; Και αυτοί οι μισθοφόροι του βυζαντινού στρατού είχαν αλλαξοπιστήσει έτσι; Είναι ένα αμφισβητούμενο και μη ξεκάθαρο θέμα. Γιατί στα καλά καθούμενα δεν ταυτίζεται ένας πολιτισμός με τον άλλον.

Στην Ελλάδα πάντα μιλάμε για τον Ελληνισμό του Πόντου, της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης αλλά ποτέ για τον Ελληνισμό της Καππαδοκίας. Αυτό πρόκειται για το ότι ο λαός της Καππαδοκίας σε συντριπτικό αριθμό ήταν Τουρκόφωνος;

Από την άλλη ας πούμε ότι οι Τούρκοι τους απαγόρευσαν την ελληνική γλώσσα. Αυτή η πολιτική γιατί δεν ίσχυε για τους Φαρασιώτες; Οι οποίοι μιλούσαν μια ελληνική διάλεκτο της Καππαδοκίας, την Φαρασιώτικη γλώσσα.

Στο θρησκευτικό βιβλίο τους Μοναχού Παϊσίου ( Γέροντας Παΐσιος) που αναφέρεται στον τότε Παπά Αρσένιο ( νυν Άγιος Αρσένιος) υπάρχει ένα σημαντικό σημείο. Ότι ο Άγιος Αρσένιος διάβαζε το Ευαγγέλιο στα ελληνικά, στα φαρασιώτικα και στα τουρκικά. Άρα όλοι αυτοί ζούσανε μαζί. Κι οι Ελληνόφωνοι κι οι Τουρκόφωνοι. Και πάλι στο ίδιο του βιβλίο αναφέρεται μια ομιλία του Αγίου Αρσενίου σε μια λειτουργία που μιλάει με τον Άγιο Χαράλαμπο. Αυτή η ομιλία γίνεται στα τουρκικά παρόλο που ο Άγιος Αρσένιος ήξερε και ελληνικά.

Τέλος, ένα άρθρο από το περιοδικό `ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ – ΟΡΤΟΝΤΟΚΣΙΑ` αναφέρει για την κατάσταση κάποιον τουρκόφωνων Χριστιανών. Το άρθρο αυτό υπονοεί πως οι Καραμανλήδες ήταν Μουσουλμάνοι Τούρκοι οι οποίοι αλλαξοπίστησαν επί του Καραμάνογλου Μεχμέτ και ότι ήταν μια κίνηση η οποία δεν είχε τόση σημασία όση στην Οθωμανική περίοδο του 16ου αιώνα. Σύμφωνα με το άρθρο, ο Καραμάνογλου Μεχμέτ άρχισε να μην βλέπει. Έκαναν λειτουργία οι Χριστιανοί όλη την νύχτα στην θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Και το πρωί έβαλαν το λάδι του κανδηλιού στα μάτια του Σουλτάνου. Μετά το γεγονός αυτό ο Καραμάνογλου άρχισε να βλέπει.

Το άρθρο γράφει μέχρι εδώ για αυτό το γεγονός. Αλλά αν το συγκρίνουμε με τα δεδομένα της εποχής μπορούμε να κάνουμε το εξής σχόλιο. Μπορεί να αλλαξοπίστησε ο Καραμάνογλου, μετά από αυτό το θαύμα και να υποχρέωσε το λαό του να αλλαξοπιστήσει. Είναι μια πιθανότητα και δεν είναι αδύνατον για τα δεδομένα της εποχής.