Intihar etmek kolay mi?

Neden insanlar bazı zamanlarda zayıf olduklarını hisseder ve kendilerini ölüm denen kayığa bırakırlar? Intihar etmek zayıflık mıdır, çaresizlik mi?
Bazen insanlar bunu zayıflığın işareti olarak yorumlar. Bazen de intihar eden kişinin çaresizliğini anlamaya çalışırlar. Öyle ya da böyle çok mu kolay intihar etmek? İnsan neden kendini öldürmek ister ki? Demin dedim ya, bazen etrafında dayanacak bir direk bulamıyorsan, çaren de yok demektir. Bazen insanlar ona buna rezil olmayı bünyelerine kabul ettiremiyorlar.

Bundan seneler önce Kadiköy sahilinde karnesinde zayıfları olan bir çocuk kendini denize atarak intihar etmişti. Bazen düzeltilmesi çok kolay olan şeyler yüzünden çocuklarımızı çok zor durumda bırakıyoruz. Onlar da kendilerine göre daha kolay bir çözüm bularak, dayak yemek, azarlanmak veya aşağılanmak yerine intihar etmeyi tercih ediyorlar. İntihar etmek çok mu kolay ki her zor anda insan bunu düşünsün? İntihar edecek olan kişinin dayanacak kimsesi yoktur. Anne babası bile onu yalnız bırakmıştır.

Geçen 2 ay önce Yunan bir öğrenci kayboldu veya kaçtı. En başlarda dersler zor gelmiş olabilir ve bu yüzden bir süreliğine bir kaçamak yaptığını düşündüm. Ama daha sonraları öğrencilerin ifadelerine göre bu çocuk kendi hemşerileri tarafından sürekli dövülüyor, alaya alınıyor veya hayvan muamelesi görüyordu. Gecenin 3'ünde duş alıyormuş arkadaşları tarafından sıcak su kapatılmasın diye. 1.5 ay sonra hemen hemen bu cocuk bulundu! Boş bir tarlada yüzü koyun yatarken... O an içim cız etti... Vangelis ölüydü. Dìğer gün otopsi sonuçlarına göre intihardan dolayı öldüğü ortaya çıktı. Arkadaşlarının her sınırı aşan davranışları onu intihar etmeye itmişti. Zira başka kurtuluş yolu yoktu onun için. Bazen bencilliklerimiz, hırslarımız ve kıskançlıklarımız yüzünden başkalarını zor durumda bırakıp intihar etmelerine sebep olabiliyoruz.

Lise 2. Sınıfta, ilk dönem 16 dersten 8 tanesi zayıftı. Ben de karneyi almamak için pansiyondan erkenden kaçıp eve gitmeye çabaladım. Eve erken gidip yalan söyledim. Tabi yatılı okulun yönetimi evi arayıp kaçtığımı bildirmiş. Ailem de beni okula geri gönderdi karneyi almam için. Hayatımdaki en kötü ve tek kötü karnemdi. Ama o yıl ağzıma s..tılar! Öz abim, öz babam, öz kuzenlerim, öz amcam, öz yengelerim, öz halalarım vs vs... İntihar etmeyi ben de düşündüm ama beceremedim. Cesaretim oraya kadar yeterli değildi. O yıldan sonra adım yalancı oldu. Bu sebepten dolayıdır ki ailemi sevmem. Hatta bazı mensuplarından (babam da dahil buraya) nefret ederim. O yıl derslerimin hepsini düzelttim. Ama bir daha hiç bir şey eskisi gibi olmadı. Kırılan cam düzelmedi. Ve bir kaç yıl sonra tatil için geldiğim Yunanistan'da bazı tanıdıklarımın sayesinde kaldım. Ondan sonra her seyimi işim dahil İstanbul'da bıraktım.

Bugünse bundan tam 13 yıl önceki üzüntülerimin meyvesini topluyorum. Zira bundan bir kaç yıl önce MS oldum... Hayat devam ediyor ama dilerim ki buna sebep olanların Allah hepsinin belasını versin!