Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Geçmişle Hesaplaşma...

Kalbimin gittikçe taşlaştığını hissediyorum. Bunun böyle olmasının sebebi nedir çok iyi biliyorum ama bilmemezlikten gelmek bazen işime geliyor... Çünkü bu sebeplerin içinde çocukluğum, gençliğim yatarken aslında mutluluklarımın boğazıma takılan bir lokma olmalarını ben istemedim. Birileri bu oyunda mızıkçılık yaparken ben bundan habersizdim. Başkalarının geçmişle hesaplaşmasının ve başkalarının da ihtiraslarının faturasını ödemek bana kalmıştı. Bense bu faturaları öderken bir borç batağına girdiğimi hissetmedim bile. Sonra bir baktım ki batmışım. Elimi tutması gerekenler tutmadı. Bazıları da elimi tutmak yerine üzerime bastılar hiç umursamadan... Böylece büyüdüm yaralı kalpler üzerinde... Bir zamanlar hiç vazgeçemediğim arayışlarım vardı benim... Hiçbirine ulaşamadım... Şimdiyse artık zamanın geri dönmeyeceğinin bilinciyle geçmişimi affetme mücadelesi vermekteyim. İki taraf da karşı karşıya birbirimize bakışıyoruz ama birbirimizi affetmemek için bir yarış içindeyiz. Ne onlar beni affediyor ne de ben onları...